Φρέγκε, Γκότλομπ Φρίντριχ

(Frege, Βίσμαρ 1848 – Ιένα 1925). Γερμανός μαθηματικός και φιλόσοφος. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Ιένα και του Γκέτινγκεν όπου βραβεύτηκε το 1873. Εξελέγη έκτακτος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Ιένα το 1879 και στη συνέχεια τακτικός το 1895. Ανέπτυξε σπουδαία διδακτική δραστηριότητα έως τα τέλη του 1918. Το όνομα του Φ. είναι συνδεδεμένο με το λογιστικό πρόγραμμα που συνίσταται στην προσπάθεια να θεμελιώσει τα μαθηματικά πάνω σε μια λογική βάση, καθορίζοντας τους όρους των καθαρά λογικών αρχών των μαθηματικών από τις οποίες θα προέρχονται όλες οι θεμελιώδεις αρχές. Βαθιά επηρεασμένος από την πλατωνικορεαλιστική κατεύθυνση που υποστήριζε ο καθηγητής του στο Γκέτινγκεν X. Λοτς, ο Φ. κριτικάρησε έντονα τις μέχρι τότε κατευθύνσεις της λογικής: την εμπειριοκρατία του Τ. Στιούαρτ Μιλ, που ήταν ανίκανη να εξηγήσει στη στερεή επαγωγική δομή των μαθηματικών, τον ψυχολογισμό του Μ. Έρντμαν και αργότερα τη φορμαλιστική σύσταση του αξιώματος που υποστήριζε ο Ν. Χίλμπερ. Τις ιδέες αυτές ο Φ. εξέθεσε στα έργα του: Οι βάσεις της αριθμητικής, Έρευνα λογικομαθηματική πάνω στους συγκεκριμένους αριθμούς (1884) και Αρχές της Αριθμητικής (1893).